تویی که حتی برای خسته بودن هم واژه داشته ای؛ 

می نویسد و روی میز می گذارد؛می خوانم "من برای این اراجیف وقت ندارم و حالا باید به این متن ها و نوشته ها خاطرنشان کنم که چیزی برای تاسف آن طرف تر ها باقی نمی ماند؛ گرسنه ها و آدم ها، برای هردوشان محبت مثل زهر به جانت خواهد نشست". حرف می خورم؛ می گویم من هم به چیزهای تلخ علاقه دارم، از گرسنگی یا خُلفِ خودم نگذارد، -مکث از سَرَم می گذرد- و او کمی ازچایش را نوشیده؛ به من نگاه می کند، -من حرفم را قورت داده ام.

پی؛ نوشت. _ها